Powszechność i społeczny charakter cukrzycy powodują, że jest ona uznawana za jedną z najczęstszych chorób przewlekłych u dzieci i młodzieży.
Opieka nad dzieckiem chorym na cukrzycę wymaga ogromnej wytrwałości. Jest to długofalowa ścisła współpraca zespołu diabetologicznego, pacjenta i jego opiekunów, których łączą wspólne doświadczenia, emocje, zwycięstwa i porażki oraz ciągłe wyzwania i dążenie do jak najlepszych efektów terapeutycznych.

W 2015 roku endokrynologię i diabetologię dziecięcą ustanowiono odrębną lekarską jednostką specjalizacyjną. Konsekwencją tego stała się konieczność opracowania nowego podręcznika z zakresu diabetologii wieku rozwojowego. Publikację tę przygotował zespół najznamienitszych doświadczonych polskich ekspertów – diabetologów dziecięcych, pediatrów, psychologów – współtwórców programu specjalizacji.

Książka zawiera najnowsze wiadomości dotyczące etiopatogenezy, objawów klinicznych, diagnostyki oraz postępowania w poszczególnych typach cukrzycy. Omówiono dokładnie zaburzenia tolerancji glukozy, metody ich wykrywania, zasady insulinoterapii, a także działanie osobistych pomp insulinowych i urządzeń do pomiaru glikemii. Ponadto przedstawiono ostre i przewlekłe powikłania cukrzycy oraz choroby z nią współistniejące. Interesującą częścią publikacji jest rozdział dotyczący metod prewencji cukrzycy typu 1, immunoterapii oraz przeszczepów trzustki i wysp trzustkowych. W książce poruszono też tak istotną w przypadku cukrzycy problematykę edukacji zdrowotnej, znaczenie samokontroli, żywienia i wysiłku fizycznego oraz bardzo ważne zagadnienia związane z opieką diabetologiczną nad dziećmi, młodzieżą i młodymi dorosłymi w Polsce w poradniach specjalistycznych i placówkach oświatowo-wychowawczych.
Podręcznik skierowany jest głównie do lekarzy przygotowujących się do egzaminu specjalizacyjnego z zakresu endokrynologii i diabetologii wieku rozwojowego. Dla pediatrów i lekarzy rodzinnych będzie cennym źródłem wiedzy, która pozwoli na szybkie rozpoznanie zaburzeń gospodarki węglowodanowej, cukrzycy i jej ostrych powikłań, stanowiących często bezpośredni stan zagrożenia życia.