Alice is één van de drie meiden, die samen met hun ouders naar een vallei boven Ventimiglia gaan om een ruïne bewoonbaar te maken. Zij slaat per ongeluk een schorpioen doormidden en vreest dat de natuur terug zal slaan. Alice beleeft het schone en het wrede van de natuur, net als Carry, haar jongere zus en Elisabeth haar vriendin. In de sfeer van verraderlijke schoonheid maken de drie vriendinnen een innerlijke ontwikkeling door. Enerzijds vindt losmaking van hun ouders plaats, anderzijds lonkt het avontuur. Rond de rivier hangt een spanning die haar uitweg vindt in misdaad en moord. De losgemaakte krachten treffen vooral Alice. Ze weet door een innerlijke transformatie stand te houden én haar leven op een hoger plan te brengen. Alice blijft geloven in het schone en in haar toekomst.
