Misteros, faulas e malas trassas in sa Sardigna de oe chi abbàidat cun ogros noos su passadu de s’ìsula.
Sarbana, giòvana archeòloga in pessu laureada, s’afrontat cun s’establishment de sa Subrintendèntzia e de s’Acadèmia. Sa sorte la faghet addobiare cun Nurai, giornalista de unu cotidianu italianu chi la ponet a traballare paris cun isse pro bogare a craru cosas pagu ladinas in sos manìgios archeològicos in Sardigna. In Rèmules addòbiat istudiosos de unu sòtziu archeològicu chi li mustrant una losa antiga in su sartu de una bidda a curtzu, Osana. B’at unu retàngulu de brunzu iscritu. A nde bènnere a capu l´agiudant s’amoradu, etruscòlogu in Firentze, un’archeòlogu fiorentinu mannu de tempus, unu epigrafista bascu. E non petzi issos.
