Apocalisse de s’ambiente. Sa crisi climàtica diventat semper prus grae: paret pròpiu chi s’Apocalisse si siat acurtziende, ma non devimus pèrdere su “printzìpiu (de) responsabilidade”, comente nos at racumandadu su filòsofu Hans Jonas e mescamente su “printzìpiu (de) isperàntzia” de un’àteru filòsofu, Ernst Bloch: lu devimus fàghere pro sos giòvanos. S’isperàntzia, difatis, benit oe dae cuddos chi sighint sa pelea de Greta Thunberg. Non bisòngiat isceti s’apensamentare de su riscaldamentu globale, de cale amus tratadu in sas intervistas a sos giòvanos de FfF, a s’ativista de su Comitadu “No metanu” Paola Pilisio e in s’introdutzione de Ninni Tedesco, ma bisòngiat indiritzare s’ograda cara a sa terra nostra, sa Sardigna e s’atuale cunditzione sua de perìgulu a càusa de sas atziones foressidas de sa classe polìtica chi nche guvernat in Regione. Sunt annos oramai chi s’ìsula nostra resurtat intre sas prus incuinadas de Itàlia…
