Sınıflama sadece eserlerin raflarda konularına göre sistematik olarak düzenlenmesi şeklinde görülemez. Aksi takdirde sınıflama gibi önemli ve çok geniş bir kavramı fazlasıyla dar bir anlamda ele alıyor ve faydalarından cüzi miktarda yararlanıyor olmuş oluruz. Bu da gerçeği, olanı yansıtmaz. Sınıflamanın kısaca, benzer bilgi ve belgeleri bir araya getirme, gruplandırma faaliyeti olduğunu; bilgi ve belgelere kullanıcıların raflarda ve kataloglarda erişimini sağlamak amacıyla yapıldığını düşünecek olursak; bir esere konu başlığı verirken temelde aynı şeylerin yapıldığını (yani eserleri konularına göre raflarda değil de kataloglarda hem de çok çeşitli şekilde bir araya getirmesini görürüz), amacın da büyük ölçüde aynı olduğunu (konusal erişimi sağlamak) görürüz. Neredeyse tek önemli farkın yerleştirme düzeninde ortaya çıktığını görmekteyiz.
Bilgi evrenini (kayıtlı bilgi ve belgenin hepsi) sınıflamak amacında olan sistematik sınıflama düzenleri, bunu yaparken hiyerarşik ve mantıksal düzende geniş konu alanlarını, bilimsel disiplinleri temel alır ve bunların alt sınıflarını, bölümlerini sistemde yansıtmaya çalışır. Bu da az sayıda konusal erişim ucuna sahip olduğuna işaret eder. Teorik olarak spesifik, dar konular dahi sistemde gösterilebilmekle birlikte pratikte bu durum pek mümkün olamamaktadır. Olduğu takdirde istenmeyen bir durum olan çok uzun notasyonlarla karşılaşılabilmektedir.
Sedat AKSOY:
1976 yılında Bafra-Samsun’da doğdum. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Kütüphanecilik Bölümünden 2002’de mezun olup aynı yıl İstanbul Üniversitesi’nde yüksek lisans eğitimine başladım. 2002’de girdiğim İstanbul Üniversitesi Merkez Kütüphanesinde kütüphaneci olarak çalışmaktayım. 2014’te hazırladığım “İstanbul Üniversitesi Yayınları Bibliyografyası 1933-2014: Kitaplar (Üniversite Mensuplarının Kurum ve Kurum Dışı Yayınları)” adlı çalışma aşağıda belirtilen adreste Excel ve PDF dosyası seçenekleriyle açık erişim kullanıcıların hizmetine sunulmuştur.
