Unu giòvanu remitanu – Jesús Deulofeu Amat – bivet collende biscu, linna sica, frùtora e cugumeddu bendende•los a sa gente comente càpitat, ma faghende pagos afàrios. Semus in Catalugna in sos tempos malos a pustis de sa gherra de Ispagna.
Una die lompet a su litu de Sant Gregori e, a pustis de oras de chirca de badas, s’arreschet in una lascura isulada chi paret màgica e in ue b’at un’opinu maestosu. S’àrbore agantzat sa manu de s’òmine cun su biscu suo, tratenende•lu e faghende•li bìvere una vida istesiada dae sos bisòngios umanos, ma ligada a sa sua.
Finas a cando, setant’annos a pustis, no l’iscoberint...
