Gerard Gasztowt jest świetnie zapowiadającym się malarzem. Niespodziewanie ratuje przed samobójstwem nieznajomą kobietę. Zafascynowany rozmową z Tamarą proponuje jej nocleg. Nazajutrz kobieta znika, a Gerard wyrusza, by ją odszukać. Umysł artysty, z natury skomplikowany, czasem płata figle. Nie do końca wiadomo, co dzieje się w rzeczywistości, a co jest tylko wytworem wyobraźni... Stanisława Przybyszewska stworzyła trawestację powieści swojego ojca „Krzyk". Jej odpowiedź wchodzi w dyskurs nie tylko z jego twórczością, ale także z całą młodopolską tradycją. Stanisława Przybyszewska (1901-1935) – polska dramatopisarka, powieściopisarka. Była córką malarki Anieli Pająkówny oraz pisarza Stanisława Przybyszewskiego. Fragmenty dramatów publikowała w prasie: „Zdrój", „Wiadomości Literackie", „Pion". Interesowała ją polityka i problemy społeczne. Fascynacje Wielką Rewolucją Francuską znacznie wpłynęły na jej twórczość. W jednoaktówce „Dziewięćdziesiąty trzeci" przedstawiła dramat w rodzinie wywołany rewolucją, a w najbardziej znanej sztuce „Sprawa Dantona" zajęła się wewnętrzną walką o władzę w obozie rewolucyjnym. Była także autorką kilkunastu mniej znanych opowiadań oraz powieści „Twórczość Gerarda Gasztowta", którą uważa się za trawestację powieści jej ojca „Krzyk".
